Limburg in de prehistorie

Terug naar de steen- en ijzertijd

De eerste bewoners van ons land waren jagers/verzamelaars en leefden lang geleden in het gebied dat nu Limburg heet. In Limburg zijn nog steeds sporen van die tijd in het landschap terug te vinden.

Slijpsteen van Slenaken

In het Neolithicum, de nieuwe steentijd, bestonden nog geen metalen gereedschappen. Wel was er sprake van vooruitgang: de mens ging in nederzettingen wonen, er werden potten gebakken en ook werden er gereedschappen van gepolijste steen gemaakt.
Langs het riviertje de Gulp, even ten zuiden van Slenaken, ligt zo'n plaats waar in die tijd vuursteen werd gepolijst. De Slijpsteen van Slenaken werd in 1953 door een amateur-archeoloog ontdekt. De steen ligt nu enkele meters boven de bedding van de rivier, maar omdat voor het slijpen zowel een slijpsteen als water nodig is, is het waarschijnlijk dat de Gulp zich destijds nog niet zo diep in het landschap gesneden had.

Vuurstenen: Excursie naar prehistorische schatten

Onze verre voorvaderen gebruikten de vuursteen niet alleen om vuur te maken, ook pijlen, bijlen en messen werden van de harde steensoort gemaakt. Deze vuurstenen werden zo'n 4000 jaar voor Chr. uit groeven (dagbouw) en mijnen uit de Limburgse bodem gehaald en in de hele regio verhandeld. De bekendste vindplaats is in het Savelsbos bij Rijckholt langs de hellingen van het Maasdal. De vuurstenen raakten rond 1800 voor Chr. geleidelijk uit de gratie toen de steentijd overging in de bronstijd en werktuigen van brons gemaakt gingen worden. In de zomermaanden worden er vanuit de plaatselijke VVV geregeld excursies naar de vindplaatsen gemaakt.

Midden-Limburg

In natuurgebied De Hamert ligt een vorstengraf op de top van een heuvel. Dit graf is een van de grootste grafheuvels van ons land. Ook op de Boshoverheide in de omgeving van Weert zijn verschillende grafheuvels in het landschap te zien. Ze stammen uit de vroege ijzertijd (1000 - 500 voor Chr.).