Wolfsdreuvik

De verscholen Wolfsheuvel in het Smithuyserbos

Hilversum - Diep verscholen in het Smithuyserbos ligt Wolfsdreuvik. Deze middeleeuws aandoende "wolfsheuvel" is een geheimzinnige plek in het bos op de grens van de provincies Noord-Holland en Utrecht. Door haar verdekte ligging is de plek relatief onbekend - zelfs bij oudere Hilversummers uit de buurt. Tijdens een boswandeling, loop je zomaar aan Wolfsdreuvik voorbij.

Jan Rebel

Het 40 hectare grote Smithuyserbos ligt ten zuiden van het Wasmeer bij Hilversum en is vernoemd naar Pieter Johannes Smithuysen, een Amsterdamse tabakshandelaar die het bos in 1838 aankocht. Honderd jaar later laat de nieuwe eigenaar, de Amsterdamse kunsthandelaar en directeur van het Museum Catharijneconvent Bouvy, in het bos een dagverblijf met uitkijktoren bouwen: Wolfsdreuvik, dat Wolfsheuvel betekent.
Rechts naast de ingang staat A.D. 1938 in de stenen gegraveerd.

Wolfsdreuvik is gebouwd op een kleine heuvelrug en is ontworpen door architect Jan Rebel, ondermeer bekend van het Singer Museum in Laren. Anders dan dat je misschien van een Hilversums landhuis zou verwachten, zijn de voorzieningen primitief. Wolfsdreuvik heeft geen elektriciteit en ook geen riolering.

Wolfsdreuvik van binnen

Op de begane grond is een keuken. Via de trap naar boven kom je in een kamer met een open haard en glas-in-loodramen. In het linkerraam is St. Hubertus te zien, de patroonheilige van de jacht. Hubertus was een verwoed jager, maar bekeerde zich tot het christendom na het zien van een kruis tussen het gewei van een hert. In het middelste raam is het familiewapen van de familie Bouvy afgebeeld. In het rechterraam zie je een voorstelling van H. Barbara. Haar vader verbod haar zich in het christelijke geloof te verdiepen en sloot haar op in een toren. Het gebouwtje op de achtergrond is Wolfsdreuvik!
Via een tweede trap kom je op het terras. Bovenin het torentje hangen een drietal klokken, afkomstig uit Zwitserland. Eén van de klokken heeft de beeltenis van Maria met kind.