Schokland: Eiland op het droge

Werelderfgoed in de Noordoostpolder

'Schokland, werelderfgoed' staat er op het grote bord langs de snelweg. Nieuwsgierig geworden door de curieuze naam Schokland, besluiten we op de A6 de afslag ter hoogte van Nagele in de Noordoostpolder te nemen. Na een tiental kilometers steekt er plotseling een dorpje boven de vlakke polder uit. Was Schokland vroeger een woonterp omgeven door de Zuiderzee (het huidige IJsselmeer), nu is het eiland omgeven door grasland en golvende korenvelden.

Het kerkje van Schokland

Centimeters boven zeeniveau

Bij het bepalen van de hoogte van moderne dijken rekent de overheid met 1 overstroming per 10.000 jaar. Schokland lag vroeger slechts enkele decimeters boven het zeeniveau. Bij hoog water overstroomde dan ook een groot deel van het vlakke eiland. Om zich te beschermen bouwden de bewoners dan ook een drietal woonterpen op het eiland. Desondanks is Schokland door de eeuwen heen regelmatig getroffen door overstromingen en stormrampen. De terpen waren niet voor alle stormen hoog genoeg. Op het Schokland is een herinneringssteen opgericht ter nagedachtenis aan de laatste grote overstroming van 1916. Sinds 1948 is het markante eilandje een museum, maar tot begin twintigste eeuw werd het eiland nog bewoond.

Het haventje bij Schokland. Links het oude haven gebouw. Rechts het drooggevallen haventje

Weiland in de haven

Vlakbij Schokland is ook nog de oude haven te vinden. De oude gebouwen, de havenmond en de aanlegsteigers zijn er nog te zien. Maar binnenvaren kan niet meer. De haven is door de inpoldering droog komen te staan. Er is nu louter nog grasland en een enkele modderpoel.

De aanlegsteigers zijn in oude staat teruggebracht(links). Er is zelfs een vuurtorentje (rechts).