De noordelijkste telefooncel (is er niet meer)

De telefooncel stond ooit op Schiermonnikoog

Schiermonnikoog - Bij stralend weer staat hij er! Maar ook bij windkracht 10, wanneer de golven op het strand beuken en in de verte de misthoorn van een schip klinkt. Het zand waait je om de oren en de regen slaat op de Badweg. Deze telefooncel is uniek; de meest noordelijke van het land. Welke gesprekken worden hier gevoerd?

"Hoi mam! Ik dacht laat ik even bellen om te horen hoe het thuis is . . . "
". . . en de cavia? . . . "
" . . . Zon?? Nou, ze zeggen dat de Waddeneilanden de meeste zonuren hebben, maar daar merken we hier vandaag helemaal niks van! . . . "
" . . . Waar ik nu sta? Ik sta nu met m'n mobieltje vanuit de noordelijkste telefooncel van Nederland te bellen... word ik lekker niet nat! . . .
" . . . Nou, ik ga je hangen hoor . . . daaag!"

Bedreiging voor de telefooncel

De geschiedenis van de telefooncel -toen nog spreekcel geheten- gaat terug naar de negentiende eeuw. Deze cellen waren maar een deel van de dag toegankelijk. De Gemeentelijke telefoondienst van Amsterdam had in 1931 de primeur met een munttelefoon op het Valeriusplein. Al snel volgden de andere grote steden en later heel Nederland.
Door de opkomst van de mobiele telefoon neemt het aantal telefooncellen weer af. Vraag is hoelang dit unieke exemplaar nog zal bestaan.